همین باور کافی است تا با بسته شدن درهای تهران روی مونوریل، طرح پیشنهادی مونوریل برای اجرایی شدن راهی بولوار6 لاینه اسلامشهر شود. براساس اعلام مسئولان شهر اسلامشهر از جمله شهردار این شهر، مقرر شده تا مونوریل در کمتر از 24ماه آینده ساخته شود.
آن‌طور که شهردار این شهر در گفتوگو با همشهری عصر می‌گوید، احمدی‌نژاد از احداث مونوریل در شهرهای اطراف تهران استقبال کرده و به همین دلیل اسلامشهری‌ها هم خواستار ورودآن به شهرشان شدند. علی سعیدلو، معاون ا جرایی رئیس‌جمهور هم در یک نامه به معاون عمرانی وزیر کشور خواستار همکاری برای اجرای این ایده شده و در نهایت هم در ستاد تبصره 13 سابق این طرح به تصویب رسیده و حتی وعده داده شده بعد از ارائه مطالعات تکمیلی تمام اعتبارات نزدیک به 300میلیارد تومان آن پرداخت شود.
البته برای اینکه نسخه القا شده مونوریل اسلامشهر به سرنوشت تهران دچار نشود، شهرداری اسلامشهر پس از کسب موافقت مسئولان به سرعت کار گروهی ویژه برای ساخت مونوریل را هم به را‌ه انداخته است. جدا از اینکه چرا دولت نهم تا این میزان مصر به اجرای مونوریل شده که حتی حاضر ا ست آن را به 12کیلومتر دورتر از پایتخت تبعید کند، نکته مهم‌تر پنهان کردن آن تا حد ممکن از افکار عمومی به ویژه کارشناسان ترافیکی است. در حالی که هنوز دولت نتوانسته پاسخی منطقی را به کارشناسان و صاحب‌نظران ترافیکی در مورد دلایل لزوم ساخت مونوریل در تهران بدهد، این ایده را به آرامی راهی خیابان‌های یک شهر مهاجرپذیر و پرمشکل کرده؛ جایی که شاید به پشتوانه استقبال شهردار، حتی کارشناسان هم مطلع نشوند که قرار است چه سوغاتی راهی خیابان‌های بی‌ترافیک اسلامشهر شود.
پیگیری‌های همشهری نشان می‌دهد که این تصمیم برآیند چند جلسه مشترک علی سعیدلو، معاون اجرایی محمود احمدی‌نژاد، با مسئولان شهری اسلامشهر است.
شهردار اسلامشهر در گفتوگو با همشهری عصر این خبر را تایید می‌کند؛« در جلساتی با حضور سعید لو، نیازهای حمل‌ونقل اسلامشهر را بررسی کردیم و ایشان در این بررسی‌ها اعلام کردند اگر شما به مونوریل نیاز دارید، توضیحات‌تان را ارائه دهید تا ما اقدام کنیم. بعد از آن ما لایحه‌ای را به شورا پیشنهاد دادیم و پس از آن برای آقای سعید لو فرستادیم.در نهایت با هماهنگی رئیس‌جمهوری و کسب موافقت ایشان درخواست به ستاد تبصره 13 ارسال و این طرح در جلسه نمایندگان ویژه رئیس‌جمهوری مطرح شد. »
به گفته شهردار اسلامشهر پس از اینکه کمیته ویژه رئیس‌جمهور در ستاد تبصره 13 هم از مونوریل استقبال کرد، قرار شد مطالعات تکمیلی به سرعت آغاز شود. گویا دولت سعی کرده تمام تجربه‌اش در این بخش را در اختیار مردم اسلامشهر قرار دهد تا هر چه زودتر موتور مونوریل روشن شود. محمد غیب‌الله زاده، به استفاده از تجربیات موجود درباره مونوریل تهران اشاره می‌کند؛«ما برای تحقیقات تکمیلی از دولت و تیمی که روی مونوریل تهران کار می‌کرد کمک گرفتیم. حتی از آنجا که جهاد دانشگاهی مطالعات فنی خود را قبلا در تهران انجام داده بود، سعی شده از آن هم کمک گرفته شود.فقط تلاش می‌کنیم که این مطالعات را در اسلامشهرتازه کنیم، بنابراین وقت زیادی نمی‌گیرد و احتمال دارد تا 2ماه دیگر به نتیجه برسد.»
اگر این امیدواری شهردار اسلامشهر محقق شود با دست یاری که دولت به سمت اسلامشهر دراز کرده و حتی بعید نیست تمام عزم ملی را برای اجرای ا ین تز محلی بسیج کند، مونوریل اسلامشهر بسیار زودتر از آنچه تصورش را کنیم می‌تواند از زمین‌های این شهر نه چندان شلوغ سبز شود تا ثابت کندرؤیای مونوریل برای اجرا‌شدن چیزی بیشتر از یک زمین آماده کاشت نمی‌خواهد.
موادلازم:20 کیلومتر و یک بولوار6 لاینه
شهردار اسلامشهر می‌گوید می‌خواهند مونوریل را در یک خیابانی که 6باند دارد، اجرا کنند؛« میزان در نظر گرفته برای مرحله اول این طرح 20 کیلومتر است و 6لاینه بودن خیابانی که کل مسیر مونوریل درآن قرار دارد، سبب راحتی کار این طرح می‌شود.»
در این شکی نیست که نه اسلامشهر و نه شهرهای بزرگ‌تر از آن هیچ‌وقت هزینه کلان ساخته شدن مونوریل را ندارند. به ویژه آنکه شهر اسلامشهر باشد و همین الان هم با ده‌ها مشکل ریز و درشت دست به گریبان؛ شاید به همین دلیل است که شهردار اسلامشهر تاکید می‌کند که گرچه ستاد تبصره 13 پیش‌بینی کرده که حدود 10 تا 15 میلیارد تومان برای هر کیلومتر مورد نیاز است اما « تضمین می‌کنند که این اعتبار را می‌توانند بپردازند.» در نامه این شهردار به رئیس دولت این طور آمده است:« لازم به یادآوری است درصورت تصویب اعتبار لازم، اجرای طرح و بهره‌برداری کامل ظرف مدت حداکثر 24 ماه از سوی این شهرداری تضمین می‌شود. »
ایده شهردار یا رئیس‌جمهوری؟
غیب‌الله‌زاده در دوره مدیریت احمدی نژاد بر شهرداری تهران از مدیران ستادی شهرداری تهران بوده و به همین دلیل وقتی از او می‌پرسیم که مونوریل اسلامشهر ایده او بوده یا دولت، پاسخ جالبی می‌دهد:
« به هر حال تهران به خاطر مسائل حاشیه‌ای در برابر این ایده مقاومت می‌کند.البته نه شهردار آن برای همیشه شهردار می‌ماند و نه شورای شهرش همیشه با این ترکیب است اما در شرایط کنونی من به این نتیجه رسیدم که چون اسلامشهر شبیه تهران است این طرح به‌صورت پایلوت در شهر ما اجرایی شود تا زمانی که فرصت اجرا در تهران هم پیدا کند.»
حال جای سؤال دارد که معاون اجرایی رئیس‌جمهور به‌طور اتفاقی در جلسات متعدد مسئولان شهری اسلامشهر حضور داشته یا برای گرفتن پیشنهاد مونوریل به آنجا رفته است؟ چگونه است که طرحی که غالب بر 300میلیارد تومان هزینه می‌خواهد به همین سادگی و سرعت تمام مراحل خود را طی کرده است؟ اما غیب‌الله‌زاده در این باره نامه‌ای به محمود احمدی‌نژاد داده است که برخی از این پرسش ها را پاسخ می دهد. در این نامه که شهردار اسلامشهر در اختیار همشهری عصر قرار داد، به مونوریل تهران، طرحی که هیچ گاه عملی نشد، استناد می‌کنداین توصیفات کفایت می‌کند تا مدیر کل سابق خدمات شهرداری تهران و شهردار کنونی اسلامشهر؛ درخواست کند با ساخت مونوریل در اسلامشهر موافقت شود. جالب‌تر اینکه شورای شهر اسلامشهر چندان موافق این طرح نیست و وقتی از آنها دلایل تن دادن به این ایده را بدون داشتن پشتوانه‌های علمی می‌پرسیم، به صراحت عنوان می‌کنند که کاری از دستشان برنمی‌آید چون قدرت شورای شهر تهران را برای مقاومت در برابر دولت ندارند.حتی حاضر نمی‌شوند گفت‌و‌گوهایشان با نام درج شود چرا که معتقدند هزینه دارد.
جالب‌تر اینکه در نامه‌ای که غیب‌الله‌زاده به رئیس‌جمهوری ارائه کرده آمده است:«نظر به اینکه هماهنگی‌های قبلی لازم با دست‌اندرکاران مونوریل تهران صورت پذیرفته و مدیران و کارشناسان ذی‌ربط(مخصوصا جهاد دانشگاهی) به‌صورت میدانی بررسی و مطالعات کافی در این شهر انجام داده و اسلامشهر را از هرحیث مناسب‌ترین محل برای اجرای مونوریل دانسته و به‌دلیل وجود پتانسیل‌های لازم در این شهر، مزایای فراوانی را برشمرده‌اند که درصورت صلاحدید حضرتعالی، حضورا تقدیم خواهد شد.» این هم شاید اتمام حجتی باشد که مونوریل اسلامشهر در همان راهی می‌رود که مونوریل صادقیه رفت و همان استدلال‌هایی را برای اثبات لزومش می‌آورد که طرح صادقیه آورد. البته آن روی سکه هم شکست مونوریل صادقیه است ؛ هزینه‌ای که باید دید اسلامشهری ها حاضر به پرداخت آن هستند؟
ترافیک اسلامشهر را گره زده؟
تلاش‌های همشهری برای گفتوگو با سعیدلو معاون اجرایی رئیس‌جمهور بی‌نتیجه ماند تا نتوانیم این سؤال را مطرح کنیم که اسلامشهر به استناد چه نیازی باید از مونوریل بهره‌مند باشد؟حتی اگر فرض بگیریم که مونوریل برای سامانه‌های حمل‌ونقلی کلانشهرها لازم است، اسلامشهر کجای این معادله قرار می‌گیرد؟ نه خیابان‌های اسلامشهر آن‌قدر پرماشین است که مونوریل ناجی‌اش باشد نه آن‌قدر بی‌دغدغه که هیچ‌نیازی به هیچ‌اعتباری نداشته باشد، باید داوری را به ساکنان این شهر حاشیه‌ای و پر مشکل سپرد. این بار نه می‌توان ادعا کرد که سیاست بر اجرایی نشدن مونوریل سایه افکنده نه شورای شهری پرقدرت جلوی آن قد علم کرده بلکه این مشکلات شهر و شهروندانش است که باید تکلیف خود را با یکی از لوکس‌ترین وسایل حمل‌ونقلی روشن کند.
شاید بتوان چشم‌ها را روی تمام ایرادها بست. از اینکه مونوریل سال‌های سال است در بسیاری از نقاط دنیا منسوخ شده تا اینکه هزینه و فایده این طرح حتی قابل مقایسه با هیچ‌یک از سامانه‌های حمل‌ونقل شهری نیست و نهایتا برای مونوریل دعای عاقبت به خیر شدن بکنیم و راهی اسلامشهرتا شاید به قول بخشی از نامه شهردارش به رئیس‌جمهور، عدالت‌محوری نصیب ساکنانش شود.
